Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Η ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ

09/11/2004

Κορίνα Μ: γόνος καλής οικογενείας, κάτοικος Β. Προαστίων. Μετρίου αναστήματος, γυμνασμένη, πανέμορφα σφριγηλά πόδια, στητό στήθος. Ζει μαζί με τον πατέρα της, αρκετά μεγάλος αυτός, σε βίλα στην Εκάλη.

Παροιμιώδης ο εκρηκτικός χαρακτήρας της όταν θύμωνε. Πρωταθλήτρια στην ιππασία με δικό της άλογο που το μαστίγωνε σκληρά όταν έκανε λάθος στις ασκήσεις. Και ο Dixon, ένα τεράστιο μπουλντόγκ με κομμένη ουρά που την ακολουθούσε πιστά σε κάθε της βήμα. Τον είχε εκπαιδεύσει η ίδια. Το καμουτσίκι που τον έδερνε αυτός της το έφερνε.
Ο νεαρός μαύρος υπηρέτης, ψηλός και μυώδης προσελήφθη πιο πολύ για να βοηθά τον ανάπηρο πατέρα της. Οι σχέσεις με την Κυρία ήσαν τυπικές μέχρι εκείνη το βράδυ που υπήρχε μια γιορτή στη βίλα... Η Έλενα η φίλη της την πλησίασε γελώντας και της είπε: o καινούργιος υπηρέτης σου είναι λίγο αδέξιος, μου ήρθε να τον χαστουκίσω. Μην σε νοιάζει χρυσή μου και θα το κανονίσω εγώ τη διαβεβαίωσε.
Στο τέλος της γιορτής φώναξε τον μαύρο στην αυλή. Παρούσα και η φίλη της. Φέρε μου το μαστίγιο της ιππασίας τον διέταξε. Εκείνος το έφερε. Τον διέταξε να γδυθεί από την μέση και πάνω. Δεν έφερε καμία αντίδραση (αν και είχε δικαίωμα). Οι πρώτες καμουτσικιές έπεσαν στην πλάτη του με δύναμη. Δεν άντεξε και έπεσε στα γόνατα. Η κυρία συνέχισε να τον μαστιγώνει ανελέητα. Βογκώντας αυτός έπεσε στα τέσσερα.
Τώρα οι μαστιγιές έπεφταν και στα γυμνά καλογυμνασμένα καπούλια του αφού το παντελόνι του είχε πέσει. Η κυρά του τον διέταξε να ζητήσει συγγνώμη από την φίλη της. Σήκωσε τα μάτια και ψιθύρησε "Συγγν...". Πριν τελειώσει μια βουρδουλιά έπεσε στο πρόσωπο: "Δεν θα κοιτάς στα μάτια από εδώ και εμπρός του είπε. "
ΠΑΡΆΤΗΣΕ ΤΟ ΜΑΣΤΊΓΙΟ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΣΤΗ ΦΊΛΗ ΤΗΣ:
Το χάρηκες; ενώ με η γόβα της πατούσε στο πρόσωπο του
Από τότε, ο μαύρος έγινε ο πιστός της σκλάβος. Κοιμόταν στο πάτωμα, μπροστά στο κρεβάτι της, αυτός της έκανε μανικιούρ στα πόδια. Έγινε απαραίτητος σε κάθε μετακίνηση.
Στο μπάνιο της πάντα κρεμόταν ο βούρδουλας. Μιά μέρα που πήγαν ταξίδι τον ρώτησε: πήρες το μαστίγιο Ναι αφέντρα της απάντησε, θα το χρειασθώ.
από εκεί και μετά ο νεαρός μαύρος έγινε αχώριστος με την αφέντρα του.
Στο σπίτι την ώρα του φαγητού καθόταν στα πόδια της και έτρωγε τα αποφάγια που εκείνη του άφηνε. Το ίδιο γινόταν και στις εξόδους της κυρίας. Μετά από κάθε ερωτική νύχτα της αφέντρας, το πρωί της πήγαινε το πρωινό και μετά στο μπάνιο την καθάριζε με ευλάβεια από τα χύσια της προηγούμενης νύχτας.
Ποτέ δεν την κοίταζε στα μάτια ούτε στο λουτρό της όταν της έκανε μασάζ. Όταν γύριζε κουρασμένη την περίμενε σαν πιστό σκυλί. Της έβγαζε τις γόβες και την ετοίμαζε για το δείπνο. Πλέον ήξερε πότε είχε νεύρα. Πήγαινε από μόνος του στο δωμάτιο που έμενε αφού πρώτα έβρεχε το κορμί του.
Η βέργα ήταν στο τραπέζι και όταν έμπαινε η κυρά ήδη αυτός ήταν ολόγυμνος στα τέσσερα. Το μαστίγωμα που επακολουθούσε ήταν μεθοδικό και σε κάθε καμουτσικιά το κορμί του τιναζόταν ολόκληρο.
Η σκηνή αυτή κατέληγε με τον σκλάβο να γλύφει την βέργα της κυράς του καθώς αυτή ξεκούραζε τα πόδια της στο κεφάλι του. Τα καλοκαίρια με τις ώρες κρατούσε την ομπρέλα στην αφέντρα του. Πολλές φορές βρεχόταν -μετά από διαταγή φυσικά- με θαλασσινό νερό για να τσούζουν ακόμα. Περισσότερο οι βουρδουλιές.
Άξιο αναφοράς είναι ένα γεγονός: κάποτε η αφέντρα χρειάστηκε να φύγει μόνη της και τον παραχώρησε σε μία φίλη της για μερικές μέρες που ίσως ήταν και οι πλέον ήρεμες γι'αυτόν. 
Είχε γίνει σχεδόν φίλος με την καινούργια κυρία η οποία του πρότεινε και να συνεχίσει στην υπηρεσία της. Η απάντηση του νεαρού υπηρέτη ήταν: "ευχαριστώ πολύ αλλά επιθυμώ να υπηρετώ την αφέντρα μου. Μόνο αυτή ξέρει πως πρέπει να με κουμαντάρει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου