Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Ήταν μία νύχτα σαν όλες τις άλλες. Ας αρχίσω από το τέλος. Γιατί η αρχή και αυτό που ακολούθησε πριν από πέντε μήνες περίπου ήταν μία εμπειρία μοναδική φίλε Ευταξία..
Η πρώην κοπέλα μου ήταν εκείνο το διάστημα πολύ στεναχωρημένη. Το αφεντικό από τη δουλειά της έφευγε, λόγω παραίτησης, από την εταιρία που εργαζόταν η Αγνή. Και ήταν ο καλύτερος εργοδότης που είχε. Της πρότεινα, λοιπόν, να τον καλέσουμε για ένα δείπνο. Έτσι... Για να του πούμε πιο ιδιωτικά ένα ευχαριστώ... Για όλα... Και αυτός δέχτηκε...
Το δείπνο ήταν για το βράδυ της Παρασκευής. Είχαμε πάει στο πατρικό της Αγνής, για να έχουμε περισσότεροι ευρυχωρία. Οι γονείς της έλειπαν στο εξοχικό τους. Η νύχτα ήταν υπέροχη. Δροσερή... Γεμάτη αρώματα... Λίγες ώρες πριν εμφανιστεί το αφεντικό της κοπέλας μου, αυτή με ρώτησε τι να φορέσει για την περίσταση. Δεν ήταν σίγουρη... Μου αρέσε όταν φορούσε ό,τι το δυνατόν λιγότερο. Και αυτό της πρότεινα... Μίνι τζιν φούστα..Λίγο ανοιχτή στο τελείωμα. Μαύρη μπλούζα με μανίκι. Και από μέσα... Το αγαπημένο μου. Ένα σετ μαύρα εσώρουχα που της τα είχα πάρει δώρο στην επέτειό μας. Πιο πρόστυχα από ποτέ... Πιο βρώμικα... Πιο sexy... Ήταν ένας άγγελος, όταν εμφανίστηκε ντυμένη στο μικρό σαλόνι. Ένα θαύμα... Μία μελαχρινή οπτασία. Τα μικρά της βυζάκια τονίζονταν από το σουτιέν της... Το πρόσωπό της έλαμπε... Τα πόδια της μύριζαν από μαακριά κρέμα βανίλια... Σου είπα φίλε Ευταξία... Όλα αρώματα...
Η ώρα είχε πάει 9... «Αυτός δεν αργεί ποτέ του» μου είπε χαμηλόφωνα στο αυτί... Και το κουδούνι χτύπησε...
Στην πόρτα ήταν αυτός. Με μαύρο κοστούμι... Και ροζ έντονη γραβάτα.
Μπορούσα να καταλάβω αμέσως από το βλέμμα του... Κοιτούσε την Αγνή σα μαγνητισμένος..Όλα της. Όλα της μαγνήτης ήταν... Καθίσαμε στην τραπεζαρία... Κουβέντες απλές..Μερικές φορές κοφτές. Ατμόσφαιρα φορτισμένη. Και τα μάτια του να μη φεύγουν από τα βυζάκια της. Και να με καυλώνει αυτό. Πολύ. Το παιχνίδι κράτησε για πολύ ώρα... Με τα μάτια. Με τις κουβέντες. Με τα τυχαία αγγίγματα στο χέρι... Και η Αγνή να κοκκινίζει... Και το αφεντικό να ιδρώνει... Και εγώ να καυλώνω πιο πολύ... «Δε σε έχω δει ποτέ ντυμένη έτσι στη δουλειά» είπε στην Αγνούλα σε μία φάση... «Και που να δεις τα εσώρουχά της» του είπα...
Είχε έρθει η ώρα να ξεκινήσει το παιχνίδι...
Η Αγνή έκανε να φύγει προς την κουζίνα... Ντράπηκε από τη φράση που ξεστόμισα. Ένα μικρό άγγιγμα στην πλάτη τη σταμάτησε... «Αγνούλα μου... Αφού το ξέρω ότι γουστάρεις... Ξέρω ότι κλείνεις την πόρτα της τουαλέτας πολλές φορές και παίζεις με το μουνάκι σου, χύνοντας και λέγοντας το ονοματάκι του αφεντικόυ σου» της είπα...
Κοκκίνισε πιο πολύ... Το πρόσωπό της άναψε... Την πήρα από το χέρι... Δε μίλαγε κανένας... Το τραπέζι μεγάλο και ξύλινο..Δέσποζε στη μέση του σαλονιού... Εκεί την ξάπλωσα, ανοίγοντας τα πόδια της... Το αφεντικό είχε έρθει κοντά μας... Στοιχηματίζω... Η θέα είχε κάνει τον πούτσο του πύραυλο... Της τράβηξα τη φούστα... Έμεινε με το μαύρο στρινκ της... Δε μιλούσε κανείς... Μόνο κοιτούσαμε... Και ο αέρας που μύριζε βανίλια...
Το μουνάκι της άνοιξε φρεσκοξυρισμένο μπροστά μας... Γυμνή επάνω στο τραπέζι... Με δύο πούτσους μπροστά της... Όρθιους... Έτοιμους... Το στοματάκι της υποδέχτηκε το κεφαλάκι του διευθυντή... Η γλωσσίτσα της έκανε παιχνίδια... Και εγώ να γλύφω το μουνάκι της Αγνούλας... Και να ακούω την αναπνοή του αφεντικού. Βαριά... Γρήγορη...
Τον είχε πάρει όλο μέσα στο στόμα της... «Έτσι καυλίτσα μου»... «Έτσι πουτανίτσα» τον άκουγα να λέει... «Πιο γρήγορα» «Πιο δυνατά» «Γλύψε τη βρώμα»... Λόγια... Μυρωδιές... Αναπνοές η μία επάνω στην άλλη... Και εγώ να ρουφάω το μουνάκι της Αγνούλας μου... Πότε την κλειτορίδα... Πότε τα μικρά της μουνόχειλα... Που μύριζαν φρεσκάδα... Πότε να δαγκώνω... Πότε να πιπιλίζω...
Για λίγα λεπτά δεν ακουγόταν τίποτα άλλο στο σαλόνι.. Μόνο οι αναπνοές μας.. Η αναπνοή του διευθυντή που ήταν βαριά, καθώς απολάμβανε το τσιμπούκι που του προσέφερε η Αγνούλα.. Η αναπνοή μου.. Που χτυπόυσε στα μουνόχειλα της Αγνής.. Η αναπνοή της.. Που έβγαινε με δυσκολία..
Σηκώθηκα απότομα και στάθηκα μπροστά τους.. Το αφεντικό έπιασε το υπονοούμενο και βγάζοντας το καυλί του από το στόμα της πήρε τη θέση μου.. Αρχισε να τη γλύφει με μαεστρία.. Δάγκωνε την κλειτορίδα της.. Πιπίλαγε τα πρισμένα μουνόχειλά
της.. Έβαζε τα δαχτυλάκια του βαθιά.. Όλο και πιο βαθιά.. Όλο και πιο βαθιά.. Και η Αγνούλα, με το καυλί μου στο στόμα, να μουγκρίζει σα θηρίο.. Με τσιμπούκωνε μα απίστευτη μανιά.. Πότε έπαιρνα βαθιά μέσα στο στόμα της τον πούτσο μου.. Πότε μου
έγλυφε τα αρχίδια.. Πότε ρουφούσε το κεφαλάκι.. Με μανιά.. Με πουτανιά.. Με αθωώτητα παρθένας στο βλέμμα.
-Σκίστε με την πουτάνα.. Γαμήστε μου το μουνί.. Σκίστε με.. Δεν αντέχω άλλο.. Θέλω τα καυλιά σας μέσα φώναξε..
Και το αφεντικό της δεν έχασε λεπτό.. Καθώς ήταν γυρισμένη στα τέσσερα, πήγε από πίσω της και της τον έχωσε με τη μία μέχρι τον πάτο της μήτρας..
-Ναι.. Ναι.. Ναι.. Ναι.. Γάμα με δυνατά φώναζε η Αγνούλα.
-Θα σε σκίσω πουτανίτσα.. Θα σου σκίσω τη μούνα.. Θα σε γαμάω μέχρι να λιποθυμήσεις πουτανίτσα.. Οι φωνές τους ακούγονταν μέχρι έξω υποθέτω.. Γαμιόντουσαν μπροστα μου σα ΣΚΥΛΙΑ..
-Έτσι.. Έτσι γαμιά μου.. Σκίσε με.. Γάμα με.. Η Αγνούλα δεχόταν το σφυροκόπημα του διευθυντή της.. Δεν άντεξα άλλο.
-Ήρθε η ώρα μου πουτανίτσα της είπα.. Και τη γύρισα στο μέρος μου.. Αυτή άρχισε να τσιμπουκώνει το καυλί του αφεντικού που γυάλιζε από τα υγρά του μουνιού της και εγώ άρχισα να την πηδάω.. Όπως δεν την είχα γαμήσει ποτέ.. Πότε αργά.. Πότε γρήγορα.. Πότε δυνατά..
Πότε σιγά.. Ακουγα το μουνί της να χτυπάει στα αρχίδια μου.. Την άκουγα να βρίζει.. Έβλεπα τα βυζάκια της που ανεβοκατέβαιναν σα δαιμονισμένα.. Και όλη η εικόνα ήταν υπέροχη.. Η Αγνή μου.. Με ένα καυλί στο στόμα που το έτρωγε.. Με ένα καυλί στο μουνί που το εξαφάνιζε βαθιά μέσα στη μήτρα της..
-Θέλω και τις δύο τρύπες μου γεμάτες.. Θέλω γαμιάδες μου να μου σκίσετε κώλο και μουνί τώρα " τώρα.. Αρχισε να φωνάζει, καθώς πέταξε το καυλί του αφεντικού από το στόμα της.
-Λοιπόν.. Δεν πρέπει να χαλάσουμε το χατίρι σε αυτήν την τσουλίτσα.. Το αφεντικό της ήρθε από πίσω της και άρχισε να της γλύφει το κωλαράκι.. Έβλεπα τα σάλια του να τρέχουν στα μπυτάκια της Αγνούλας και η καύλα μου είχε φτάσει στα ύψη.. Της έγλυφε την κωλοτρυπίδα για κανά πεντάλεπτο..
-Έλα μου είπε.. Για σένα την έφλυφα.. Γάμα τη γυναικούλα σου από τον κώλο..
Υπάκουσα σαν τυφλός.
Πήγα από πίσω της και έβαλα το κεφαλάκι της πούτσας μου μέσα στην τρυπούλα της.. Ήταν στενή.. Ήταν καύλα.. Σιγά σιγά μπήκα όλος μέσα της και άρχισα να κουνιέμαι ρυθμικά... .. .. 
-Ναι.. Σκίσε μου τον πάτο.. Σκίσε μου τον κώλο φώναζε δυνατά.. Και το αφεντικό καθόταν και έπαιζε το χονρό παλαμάρι του.
-Και εσύ σκίσε μου το μουνί τον πρόσταξε.. Γρήγορα.. Θέλω να με γαμάτε συνέχεια.. να μου σκίζετε μουνί και κώλο.. Δυνατά..
-Το αφεντικό της άρχισε να σφυροκοπά ξανά το μουνί της.. Αγρια αυτή τη φορά.. πιο άγρια από την πρώτη φορά.. Ένιωθα το καυλί του να αγγίζει το δικό μου και τρελενόμουν.. Και στη μέση η Αγνούλα.. Με τα μάτια κλειστά.. Με το στόμα ανοιχτό.. Να
απολαμβάνει κάθε στιγμή.. Να χύνει.. να χύνει.. Και να φωνάζει..
Το αφεντικό της δεν άντεξε για πολύ.. Βγήκε από το πρησμένο μουνί της Αγνούλας και άρχισε να βαράει μαλακία μποροστά της..
-Χύνω.. Χύνω.. φώναξε σε μία στιγμή στέλνοντας τα χύσια του μέσα στο στόμα της πουτανίτσας μας που κατάπινε με λαιμαργία.. Τον κράτησε στο στόμα της μέχρι που τον γυάλισε όλο.. Και εγώ.. Έκει.. να συνεχίζω να σκίζω το κωλαράκι της.. Να γαμάω τον κώλο της Αγνούλας με δύναμη.. Να τον βάζω όλο και πιο βαθιά.. Όλο και πιο μέσα.. (10/10/2004)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου